Η επίδραση της βίας των video games στη συμπεριφορά στην πραγματική ζωή
Αυτό το θέμα έχει ανησυχήσει και διχάσει πολύ κόσμο από τότε σχεδόν που βγήκαν τα πρώτα παιχνίδια με βίαιο περιεχόμενο. Για παράδειγμα, η σφαγή στο Λύκειο Κολουμπάιν τον Απρίλιο του 1999 συνδέθηκε με το παιχνίδι Doom, επειδή οι θύτες εκείνο τον καιρό ήταν «κολλημένοι» με το συγκεκριμένο παιχνίδι. Δεν αποδείχτηκε ποτέ, όμως, αν έπαιξε ρόλο ή όχι αυτό στο αποτρόπαιο έγκλημα που διέπραξαν οι μαθητές. Από επιστημονικής άποψης, έχουν γίνει πολλές μελέτες και, παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα, είναι αβέβαιο αν τα παιχνίδια που έχουν ως περιεχόμενο τη βία επηρεάζουν και τη συμπεριφορά του παίκτη έξω από το παιχνίδι, στην πραγματική του ζωή. Τελικά, όμως, έχει η βία των video games επίδραση στη συμπεριφορά των παικτών στην πραγματική ζωή;
Η έρευνα της “παραπληροφόρησης”
Επί δεκαετίες, πολλοί ερευνητές έχουν κάνει μελέτες για να δουν αν τα παιχνίδια δημιουργούν διάφορα προβλήματα στη συμπεριφορά, όπως είναι η επιθετικότητα, η χαμηλή επίδοση στο σχολείο και η απάθεια. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι όσοι παίζουν βίαια παιχνίδια είναι πιθανότερο να συμπεριφερθούν βίαια. Αυτό, μάλιστα, οδήγησε την APA να δημοσιεύσει επίσημα το 2015 το συμπέρασμα ότι τα βίαια παιχνίδια οδηγούν σε επιθετική συμπεριφορά.
Τα στοιχεία που αντιτίθενται στην παραπάνω θεωρία
Μια μεγάλη ομάδα ερευνητών, που επικεντρώνονται στην παιδιατρική και εφηβική υγεία, διαφωνούν κάθετα. Επιπλέον, μια ομάδα 230 ακαδημαϊκών από πανεπιστήμια από ολόκληρο τον κόσμο, δημοσίευσαν ένα ανοιχτό γράμμα προς την APA το 2013 αποκαλώντας τους «παραπλανητικούς».
Πέρσι το καλοκαίρι, μια ομάδα της APA δημοσίευσε μια δική της δήλωση στην οποία συμβούλευε την κυβέρνηση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να αποφύγουν τη σύνδεση της οποιασδήποτε βίαιης συμπεριφοράς με τη βία των παιχνιδιών.
Οι λόγοι για την παραπάνω αποφυγή είναι πολλοί. Αρχικά, έγιναν μεγάλες αναλύσεις, στις οποίες φαίνεται ότι η αύξηση των πωλήσεων βίαιων παιχνιδιών δεν οδήγησε ποτέ στην αύξηση των βίαιων εγκλημάτων. Αν τα παιχνίδια είχαν ποτέ σχέση με την επιθετικότητα, αυτό θα φαινόταν, ειδικά από τη στιγμή που όλο και περισσότερος κόσμος μπαίνει στον κόσμο των παιχνιδιών. Αντίθετα, μάλιστα, υπάρχουν αποδείξεις ότι όσο αυξάνονται οι νέοι που παίζουν video games, τόσο μειώνεται και η νεανική βία
Επιπλέον, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει τα βίαια παιχνίδια με συμπεριφορές, όπως είναι η απάθεια, η επιθετικότητα και η κατάθλιψη. Μια άλλη πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η έρευνα πάνω στα video games είναι επιρρεπής στο να βγάζει λάθος θετικά αποτελέσματα και λάθος αρνητικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τις έρευνες πάνω στα παιχνίδια είναι λάθος. Εκτός αυτού, μια άλλη έρευνα έδειξε ότι η οποιαδήποτε έρευνα γίνεται πάνω στη σύνδεση της βίας με τα παιχνίδια, είναι επηρεασμένη από τις προκαταλήψεις που υπάρχουν ήδη πάνω στο θέμα.
Μάλιστα, οι έρευνες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η βία των παιχνιδιών συνδέεται με τη συμπεριφορά στην πραγματική ζωή, έχουν περισσότερες πιθανότητες να δημοσιευθούν από ότι οι έρευνες που καταλήγουν στο αντίθετο συμπέρασμα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι περισσότερες έρευνες να επικεντρώνονται γύρω από τη σύνδεση των βίαιων παιχνιδιών με την επιθετικότητα χωρίς, όμως, να ερευνάται και η αντίθετη περίπτωση.
Πώς μπορείτε τελικά να διαχειριστείτε καλύτερα το θέμα;
Με λίγα λόγια, δεν υπάρχουν ακράδαντα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η βία των παιχνιδιών οδηγεί σε επιθετικές συμπεριφορές. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι τα παιδιά μπορούν να παίζουν το οποιοδήποτε παιχνίδι, ειδικά από τη στιγμή που κάποια είναι τρομακτικά και εντελώς ακατάλληλα για παιδιά. Η θέσπιση κανόνων γύρω από τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες των παιδιών είναι σίγουρα μια καλύτερη προσέγγιση του θέματος γύρω από τα video games.